Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny w Ulinie Wielkiej

Pierwszy kościół w Ulinie Wielkiej był wzmiankowany w latach 1325 - 1327. Obecny został wybudowany w 1655, przebudowany i powiększony w 1708 roku.

           Jest on orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej. Prezbiterium jest prostokątne, szersza nawa prawie kwadratowa. Przy nawie od zachodu znajduje się kruchta o niemal tej samej szerokości, co prezbiterium, zapewne z 1708 roku. Od północy jest zakrystia, składzik i kruchta, od wschodu (w przedłużeniu prezbiterium) wąska dobudówka. Na zewnątrz ściany są oszalowane pionowo deskami z listwowaniem. Nawę wzmacniają lisice. Kruchta, nawa i prezbiterium nakryte są dachem dwukalenicowym, dwuspadowym, dobudówka przy prezbiterium pulpitowym (wszystkie blaszane). Nad nawą wznosi się sześcioboczna, barokowa wieżyczka na sygnaturkę z latarnią. Okap dachu (ponad kruchtą silnie występujący) podparty jest belkami wiązania dachowego i wspornikami na narożnikach. Odrzwia północne i okna od strony wewnętrznej zamknięte są nadwieszonymi łukami w ośli grzbiet.

            Wewnątrz kościół nakryty jest sklepieniami pozornymi - w prezbiterium kolebkowym a w nawie krzyżowym, z płaskimi odcinkami stropowymi po bokach. Ściany pokryte są boazerią, sufit polichromią. Chór muzyczny ma prosty parapet.

            Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XVII wieku. Ołtarz główny jest barokowy, w nim obrazy Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII wieku (w sukience późnobarokowej) i św. Katarzyny. Dwa ołtarze boczne są późnobarokowe, z obrazami Chrystusa Biczowanego (w lewym) i św. Antoniego Padewskiego w sukience późnobarokowej (w prawym).

           Ambona z baldachimem jest manierystyczna (1. połowa XVII wieku), organ barokowy. Marmurowa chrzcielnica - barokowa, z datami 1690 i 1699 oraz z herbem Rola fundatora Krzysztofa Dobińskiego, właściciela Uliny Wielkiej. Kropielnica jest także marmurowa, późnobarokowa. Nad drzwiami do zakrystii ustawiono gotycką rzeźbę Matki Boskiej z Dzieciątkiem na tronie (około 1390 – 1400).

            Na wyposażeniu jest drewniany, barokowy lichtarz na paschał, trzy drewniane, późnobarokowe świeczniki, barokowy krucyfiks, dwa haftowane ornaty z XVIII wieku (jeden ze św. Antonim Padewskim).

            W kościele znajdują się marmurowe epitafia, jedno z herbem Rola z 1702, drugie właściciela Uliny Wielkiej (zm. 1718). Do tego marmurowa, późnobarokowa tablica na pamiątkę rozbudowy kościoła (1708).

           Wolno stojąca dzwonnica pochodzi zapewne z XVIII/XIX wieku. Jest drewniana, konstrukcji słupowo-ramowej, prostokątna. Ma pochyłe ściany, nakryta jest blaszanym dachem namiotowym.

źródła

1. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. I, z. 8 - powiat miechowski, Warszawa 1953

2. B. Cenda, D. Cenda, Kościoły, kaplice i dzwonnice drewniane. Województwo małopolskie, część północna, Pruszków 2011