Dzisiejsza data:

Klasztor

            Został wzniesiony w 1. połowie XIII wieku, rozbudowany zapewne po 1342 oraz około 1461-1464, przekształcony około 1590-1600 (między innymi piętro skrzydła wschodniego). Po kasacie klasztoru cystersów budynki popadły w ruinę. Skrzydło zachodnie zostało rozebrane około połowy XIX wieku, skrzydło północne w latach 1920-1921. Zachowane skrzydło wschodnie było współcześnie odnawiane.

            Budynek ten jest murowany, dwukondygnacyjny (przyziemie w większości z ciosu, romańskie, piętro późniejsze), ma rzut wydłużonego prostokąta. Parter jest jednotraktowy. Między kaplicą północną a transeptem znajduje się pomieszczenie zapewne skarbca i archiwum, ze sklepieniem kolebkowym na parterze - najstarsza część budynku. Kolejne, pierwotnie podzielone na bibliotekę i zakrystię, ma sklepienie kolebkowe (od zachodu) i krzyżowo-żebrowe na gurtach (od wschodu). Za nim jest kapitularz ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym na gurtach, wspartym na dwóch kolumnach i przyściennych wspornikach. Głowice kolumn są koszykowe, na jednej zachowana dekoracja roślinna, zworniki mają dekorację plecionkową. Za kapitularzem znajduje się dawny karcer i sień sklepione kolebkowo. Za sienią, w końcu skrzydła, duża sala opacka (wg Sztuki polskiej... - sala fraterni), zapewne z końca XVI wieku, ze sklepieniem kolebkowo-krzyżowym na gurtach. Na piętrze z końca XVI - XVII wieku, od zachodu wzdłuż całego budynku biegnie wysoki korytarz sklepiony kolebkowo-krzyżowo. Wzdłuż niego szereg pomieszczeń częściowo sklepionych. W korytarzu jest pięć kamiennych, późnorenesansowych portali (początek XVII wieku) - prostokątnych, z dekoracją cekinową i profilowanymi gzymsami.

            Na zewnątrz, na zachodniej ścianie przyziemia widnieją między innymi pozostałości ostrołukowych arkad ceglanego sklepienia krużganku wraz z resztkami spływów ciosowych żeber, które spoczywają na kamiennych, rzeźbionych wspornikach w formie masek ludzkich i zwierzęcej. Jest tu też wejście prowadzące pierwotnie z krużganku, po jego bokach dwa duże okna zamknięte półkoliście, o profilowanych archiwoltach. Od wschodu są trzy pierwotne, romańskie okna, zamknięte półkoliście i rozglifione, a w ścianę wmurowany kartusz z herbem Pilawa (XVI/XVII wiek). Wschodnia elewacja kapitularza rozczłonkowana jest lizenami. Niski, dwuspadowy dach jest nowy.

Komentarze obsługiwane przez CComment