Z kościoła pod wezwaniem św. Marii Magdaleny i św. Franciszka pozostały resztki fasady ze śladami podziału pilastrowego, arkada wejściowa i fragmenty murów dobudowanej od zachodu ośmiobocznej kaplicy, ufundowanej przez Stefana Bidzińskiego.

           Zachowało się także kilka barokowych, marmurowych epitafiów, w tym dwa najwystawniejsze. Epitafium Stefana z Bidzin Bidzińskiego (zm. 1704), z herbem Janina, ma blisko metr wysokości i jest bogato zdobione, z panopliami. Nieco skromniejsze jest epitafium Barbary Lanckorońskiej (zm. 1648), córki Stanisława z Brzezia Lanckorońskiego, wojewody bracławskiego. Widnieją na nim herby Zadora woj. bracławskiego, Kalinowa i Rawicz, ale brak jest portretu zmarłej wyrytego w miedzi, zaginionego już po II wojnie światowej.

Pozostałe to epitafium Zofii z Grodeckich Komornickiej (zm. 1674), drugiej żony Hieronima Komornickiego, dobroczyńcy stopnickich reformatów, z herbem Jastrzębiec oraz Zofii z Gołuchowskich Ligęziny (zm. 1660), miecznikowej przemyskiej, z herbami Leliwa, Rawicz, Półkozic, Gryf. Jest także kamienne epitafium Antoniego Rawicz Dembińskiego (zm. 1730), chorążego ziemi krakowskiej oraz Józefa Sołtyka (zm. 1786) i żony jego Katarzyny z Lipowskich (zm. 1797), z herbem własnym.

Kapliczka z 1658 jest barokowa, murowana, na rzucie prostokąta ze ściętymi narożnikami. Ma kolebkowo-krzyżowe sklepienie, dach dwuspadowy. Wewnątrz znajduje się kamienna, późnobarokowa rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Antonim.