Chełm

Chełm to piękne, historyczne miasto na wschodnim krańcu Polski, skąd tylko przysłowiowy "krok" na Ukrainę i Białoruś.

           Jego historia sięga początków naszej ery, kiedy żyła na tych terenach ludność kultury przeworskiej. Już w X wieku stał gród drewniano-kamienny. Obszar Międzyrzecza Wieprza i Bugu wzmacniano siecią grodów nazywanych Grodami Czerwińskim.

           Na przestrzeni wieków tereny te przechodziły z rąk lackich do ruskich i odwrotnie. Miasto leżało na ziemiach pogranicza, co uwidaczniało się w jego dziejach, zachowanych zabytkach i religii. Obok siebie funkcjonowały: prawosławie, katolicyzm i unici (grekokatolicy). Była tu również gmina żydowska. W XVII wieku miasto zostało spalone przez Kozaków B. Chmielnickiego. Po rozbiorze Polski Chełm znajdował się pod zaborem austriackim, potem w Księstwie Warszawskim a od 1815 roku w zaborze rosyjskim. W październiku 1939 roku miasto zajęły wojska niemieckie. Wyzwolenie przyszło z rąk Armii Czerwonej i walczących z nią żołnierzy polskich.

           Noblista, Isaac Bashevis Singer (urodzony w Polsce), rozsławił w swoich utworach nazwę miasta jako bajeczne miasto głupców. Pisarz, myślami swojego bohatera Szlemiela, przekazuje nam uniwersalne przesłanie:

Ci, którzy opuszczają

Chełm zakończą wędrówkę w Chełmie,

Ci, którzy zostają w Chełmie są już tam na pewno.

Wszystkie drogi prowadzą do Chełma,

Gdyż cały świat to jeden wielki Chełm.

               Czytaj więcej o Chełmie