Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Ostrowcach
Pierwsze wzmianki o parafii w Ostrowcach pochodzą z 1326, prawdopodobnie erygowano ją w końcu XIII wieku. Pierwszy ko ściół został zbudowany w 1292 przez prepozyta wiślickiego Jana Nejszona (Nassan Similonis). W 2. połowie XVI wieku zamieniono go na zbór, katolicy odzyskali go w 1602 roku.
Obecny kościół - neogotycki, murowany z białego, ciosanego kamienia - pochodzi z 1897 (wg S. M. Przybyszewskiego i A. Biniasa w tej formie odbudowano stary). Ma on jedną nawę, prezbiterium jest węższe i niższe, z bocznymi zakrystiami. Od frontu wznosi się trzykondygnacyjna wieża, w dolnej partii czworoboczna, w górze ośmiokątna, nakryta wysmukłym, ośmiopołaciowym hełmem.
W neogotyckim ołtarzu głównym znajduje się XVI-wieczny obraz Madonny z Dzieciątkiem (w typie Matki Boskiej Piekarskiej), zwanej Matką Bożą Pokoju Ostrowską, w późnobarokowej sukience metalowej. Nieznanego autorstwa, prawdopodobnie malarza z kręgu szkoły małopolskiej. Obraz pochodzi z pierwotnego, XIII-wiecznego kościoła. Na zasuwie znajduje się wizerunek św. Jana Chrzciciela z 1943 roku.
W późnobarokowym ołtarzu bocznym (XVIII wiek) jest obraz Chrystusa na krzyżu z tego samego okresu. Na tęczy wisi późnobarokowy krucyfiks (XVIII wiek). W kościele znajdują się też między innymi wczesnobarokowe rzeźby św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (1. połowa XVII wieku). Z paramentów liturgicznych między innymi monstrancja w stylu regencji i trzy ornaty z haftowanymi kolumnami (XVII/XVIII i XVIII wiek).
źródła
1. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. III, z. 1 - powiat buski, Warszawa 1957
2. S. M. Przybyszewski, A. Bienias, Nowy Korczyn przez stulecia. Szkice z dziejów Nowego Korczyna i okolic, Kielce 2001