Dzisiejsza data:

Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Gołczy

           Pierwsze wzmianki o kościele w Gołczy pochodzą z 1325 - 1327 roku. Na miejscu kościoła z około 1585 w 1657 wzniesiono kolejny, przebudowany potem w XVIII wieku. W latach 1970 – 1974 został on przeniesiony do Przesławic. W czasie rekonstrukcji wymieniono 80% jego substancji.

           Jest on orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej, na wysokiej, kamiennej podmurówce. Ma cechy barokowe. Ściany są wzmocnione lisicami i oszalowane pionowo deskami na felc. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie. Szersza nawa jest prostokątna. Przy niej od północy znajduje się zakrystia i mała kaplica (połączone wspólnym daszkiem), a od południa i zachodu nowsze kruchty. Między zakrystią i kaplicą jest nowsza dobudówka.

            Dach nad korpusem jest dwukalenicowy, dwuspadowy (nad prezbiterium zakończony wielobocznie). Nad nawą wznosi się barokowa, ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, z banią i latarnią, nakryta daszkiem z baniastym zakończeniem. Nad przybudówkami dachy wielospadowe. Wszystkie dachy, daszki, banie i fartuchy kryte są gontem łupanym. W prezbiterium od południa są dwa prostokątne okna, w nawie trzy.

            Wnętrze nakryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi, w nawie z płaskimi odcinkami stropowymi po bokach, wspartymi na ośmiu kolumnach. Ściany rozczłonkowane są półkolumienkami. Otwór tęczy ma kształt łuku spłaszczonego, flankowany jest filarami przyściennymi. Drewniany chór muzyczny wsparty jest na dwóch filarach. Obramienie wejściowe do kaplicy jest późnobarokowe. Ołtarz główny i dwa boczne są późnobarokowe.

            Obecny kościół w Gołczy (murowany z kamienia) został wybudowany w latach 1946 - 1951. Wystój wnętrza pochodzi w większości z 1974 roku. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się późnogotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Piekarskiej (datowany na XV - XVII wiek, dzieło prawdopodobnie któregoś z warsztatów małopolskich), przeniesiony z drewnianego kościoła.

            Przy kościele pozostała drewniana dzwonnica konstrukcji słupowo-ramowej, na rzucie prawie kwadratowym, o lekko pochyłych ścianach. Dach ma namiotowy, okna zamknięte są łukami spłaszczonymi i spłaszczonymi nadwieszonymi.

źródła

1. B. Cenda, D. Cenda, Kościoły, kaplice i dzwonnice drewniane. Województwo małopolskie, część północna, Pruszków 2011

2. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. I, z. 8 - powiat miechowski, Warszawa 1953

 

Komentarze obsługiwane przez CComment