Dzisiejsza data:

Kościół pw. św. Mikołaja w Kidowie 

           Pierwsze wzmianki o kościele w Kidowie pochodzą z lat 1326–1327. Murowany, wówczas pod wezwaniem Wszystkich Świętych, wybudowano w 1440 roku. Kościół istniejący do dziś został ufundowany w 1735 (wg innych źródeł – po 1747) przez Marię Józefę z Wesslów Sobieską, dziedziczkę Pilicy i synową Jana III Sobieskiego. W 1839 dobudowano kaplicę św. Franciszka. W 1881 nastąpiła rozbudowa kościoła – przedłużenie nawy o cztery okna i wieżę – dzwonnicę, od pilastra do głównego wejścia. Kolejne przekształcenia wnętrza miały miejsce w 1938 roku.

           Kościół jest orientowany, murowany, jednonawowy, na planie krzyża, w którego ramionach znajdują się dwie kaplice. Nie ma charakterystycznych znamion stylowych. Prezbiterium zakończone jest półkolistą absydą. Od strony północnej znajduje się boczna kruchta. Po obu stronach prezbiterium są kaplice – od południa kaplica z ołtarzem św. Franciszka, po stronie północnej kaplica z ołtarzem Jezusa Ukrzyżowanego (w nim późnobarokowy krucyfiks). Nawa i prezbiterium przykryte są sufitami, zakrystia sklepiona.

           W ołtarzu głównym, pomalowanym na biało i miejscami złoconym, mieści się obraz Matki Bożej Śnieżnej z XVIII wieku, namalowany na blasze. Na zasuwie obraz św. Mikołaja, patrona świątyni. W nawie znajdują się też dwa ołtarze boczne – św. Józefa i św. Antoniego. Przy ścianie południowej jest ołtarz św. Izydora.

           W ścianę południową wmurowane jest epitafium ks. Feliksa Szumańskiego (zm. 1887) – inicjatora powiększenia kościoła w XIX wieku. W arkadzie kaplicy św. Franciszka jest pomnik z herbami Junosza i Prus drugi: Annie z Piotrowskich Olszowskiej (zm. 1835). Po przeciwległej stronie płyta z herbem Prus drugi: Franciszkowi Bonifacemu z Olszowy Olszowskiemu (zm. 1840). W prezbiterium znajduje się epitafium ks. Mikołaja Górskiego (zm. 1840)

           Na wyposażeniu kościoła jest późnobarokowy feretron, cynowy lawaterz z herbem Sas (1751), gotycki krucyfiks (początek XVI wieku), późnogotycka monstrancja z barokowymi nodusem i stopą, kielichy: wczesnobarokowy (około połowy XVII wieku) i klasycystyczny, pacyfikał wczesnobarokowy (1617) z herbem Prus i drugi klasycystyczny, późnobarokowe ampułki (1721). Organy pochodzą z 1882 roku.

Opracowała Marta Goździk

źródła:

1. Katalog zabytków sztuki w Polsce, T. 1 - województwo krakowskie, z. 12 - powiat olkuski, Warszawa 1953

2. Jan Wiśniewski, Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w Olkuskiem, Mariówka Opoczyńska 1935

Komentarze obsługiwane przez CComment