Kościół pod wezwaniem św. Trójcy w Głogowie Małopolskim

Głogów Małopolski to dawne miasteczko, założone w 1570 roku na rozgałęzieniu szlaków handlowych wiodących z Rzeszowa do Sandomierza i Kolbuszowej, tworzące interesujący zespół urbanistyczno-architektoniczny o wartości historycznej.

           Około 1590 roku Głogów wszedł w posiadanie Mikołaja Spytki Ligęzy, dziedzica Rzeszowa. Za jego czasów - przełom XVI i XVII wieku miasteczko przeżyło krótki okres intensywnego rozwoju. Pierwszy drewniany kościół parafialny został konsekrowany w 1630 roku a zachowany jego opis z tego samego roku mówi o jednonawowej świątyni wzbogaconej w planie dwoma kaplicami. W 1670 roku wybudowany został drugi - również drewniany - kościół na tzw. Piasku. Kolejna właścicielka Głogowa - Urszula Lubomirska w 1763 roku sprowadziła do miasta Księży Misjonarzy ze Zgromadzenia św. Wincentego à Paulo. W 1782 roku nastąpiła kasata Zakonu i pożar kościoła klasztornego. Parafia wymagała nowej świątyni.

           Na miejscu rozebranej drewnianej wzniesiono w latach 1876-1879 roku nową budowlę. Dzisiejszy kościół, podobnie jak poprzedni, jest budowlą jednonawową, na rzucie krzyża łacińskiego z dwoma bocznymi kaplicami. Od południa do prezbiterium przylega kaplica, od północy zakrystia. Przed zachodnią i południową elewacją wzniesiono prostokątne kruchty poprzedzające wejście do świątyni. Jednoprzestrzenne, pustawe i chłodne wnętrze nakrywa sklepienie kolebkowe. Skromne, tynkowane zewnętrznie elewacje opinają szkarpy, pomiędzy które wstawiono okna. Górą biegnie fryz arkadowy i pas gzymsu kordonowego z fryzem w formie prostokątnych płycin. Budowlę wieńczy gzyms podokapowy, ponad który wyrastają strome, kryte blachą dachy. Fasadę zachodnią, flankowaną dwiema wieżami zamyka pośrodku trójkątny szczyt. Fasada, zakomponowana płasko, rozczłonkowana gzymsami i pilastrami, ozdobiona arkadami i płycinami, tworzy najefektywniejszy, malowniczy obiekt.

           Wewnątrz kościoła znajduje się ołtarz główny z wizerunkami Dobrego Pasterza i świętych: Piotra i Pawła. Cztery boczne ołtarze poświęcone są: Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, Objawienia świętej Małgorzacie, Matce Boskiej Głogowskiej Uzdrowienia Chorych i świętemu Antoniemu. Nowe polichromie (wykonane w 1996 roku), drewniane boazerie "unowocześniły" nadmiernie stuletni kościół.

źródła:

Bata A., Lawera H: Głogów Młp.,gmina i okolice, Krosno (b m w)

Krawiec J., Kleska Ł.(Red):Nasz Głogów Młp. Rzeszów 2013

Samel A.(oprac): Przewodnik po Sanktuarium Matki Boskiej Głogowskiej, Głogów Małopolski 2014

Barbara B., Dzieje parafii Trójcy Przenajświętszej w Głogowie Małopolskim w latach 1946-2006, Kraków 2011