Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja w Lubli

           Na południe od drogi z Frysztaka do Jasła leży wieś Lubla - o której pierwsze wzmianki pochodzą z 1277 roku z przywileju wydanego przez Bolesława Wstydliwego oraz z 1279 roku z dokumentu zatwierdzającego posiadłości opactwa cystersów.

           Według Jana Długosza Lubla została podarowana Cystersom z Koprzywnicy przez Mikołaja, komesa z Bogoryi, za panowania Kazimierza Sprawiedliwego. Kronikarz potwierdza także istnienie kościoła parafialnego w tej wsi.            Drewniany kościół pod wezwaniem św. Mikołaja, który obecnie można oglądać, ufundowany został dzięki staraniom opata Mikołaja Grota. Dokładna data budowy nie jest znana, wzniesiono go prawdopodobnie pod koniec XV wieku. Część badaczy przyjmuje rok 1611 za datę budowy, ale data ta odnosi się raczej do przebudowy lub gruntownego remontu. W końcu XVIII wieku (1794) świątynię poddano remontowi i rozbudowano - od zachodu dostawiono wieżę. Kościół remontowano jeszcze wielokrotnie w latach: 1838, 1862,1928,1945-1946.

           Zabytkowa świątynia położona jest malowniczo na wzniesieniu. Materiałem budowlanym jest drewno modrzewiowe. Konstrukcja zrębowa, na kamiennej podmurówce. Korpus nawowy przystawiony do zakrystii ma rzut kwadratu. Przy nawie od północy znajduje się babiniec. Ściany wzmocnione są lisicami, oszalowane z zewnątrz deskami w układzie pionowym, a podmurowanie przykryte fartuchem gontowym. Wspólny, jednokalenicowy, dwuspadowy dach nakrywa prezbiterium i korpus nawowy, na kalenicy umieszczono wieżyczkę na sygnaturkę. Wieża z izbicą nakryta jest namiotowym dachem zwieńczonym latarnią. Dachy pokryte są gontem. Zastosowany w tej budowli system konstrukcyjny więźbowo-zaczepowo-zaskrzynieniowy charakterystyczny jest dla najstarszych kościołów drewnianych Małopolski południowo-wschodniej i przemawia za XV-wiecznym datowaniem kościoła. Zachowała się pierwotna konstrukcja storczykowej więźby dachowej z widocznymi znakami montażowymi.

           W nawie zobaczyć można dwa portale zamknięte łukiem tzw. oślego grzbietu pochodzące prawdopodobnie z przełomu XV/XVI wieku. W zachowanym wyposażeniu kościoła znajduje się malarstwo (późnogotyckie obrazy malowane na desce i gotycki obraz Misericordia Domini'), rzeźba (6 rokokowych aniołków z XVIII wieku, rokokowa ambona z 1778 roku, barokowy krucyfiks na belce tęczowej z XVII wieku, późnobarokowy konfesjonał z końca XVII wieku) i rzemiosło artystyczne z XV-XIX wieku. Ołtarze w stylu barokowym datowane są na rok 1709 i 1769.

           W ołtarzu głównym znajdują się dwa późnogotyckie obrazy namalowane na złotym tle: jeden przedstawia Matkę Bożą Królową Aniołów z Dzieciątkiem, przesłonięty obrazem św. Józefa, w zwieńczeniu obraz św. Mikołaja. W lewym ołtarzu znajduje się antepedium, na którym widnieje Chrystus i Cierniem Koronowanie oraz śmierć św. Stanisława a w prawym ołtarzu obraz św. Anny.

           Stare organy z XVII wieku zastąpiono nowymi w 1962 roku. Dzwony datowane są na XVI wiek a na jednym z nich jest widoczny herb Gryf.

           Obiekt znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa podkarpackiego( trasa VIII-jasielsko-dębicko-ropczycka).

źródła:

Frysztak i okolice Przewodnik, oprac. J.J.Fąfara, Rzeszów 2010

Gmina Frysztak, oprac. R.Pelczar, J.J.Fąfara, Rzeszów

Rejestr zabytków nieruchomych-województwo podkarpackie. Narodowy Instytut Dziedzictwa

Strona internetowa o kościele w Lubli: lubla-bart.com