Dwór Sierakowskiego w Dydni

           W XVIII wieku własność Wacława Hieronima Sierakowskiego, biskupa przemyskiego, w XIX wieku - Dydyńskich i Pohoreckich. Dwór był wzmiankowany w 1752 roku. Obecny został wzniesiony na początku XIX wieku, odnowiony około 1956 i adaptowany wówczas na sklepy i magazyny.

           Dwór jest klasycystyczny, elewacją frontową skierowany ku zachodowi. Murowany z cegły i otynkowany. Wzniesiony na rzucie prostokąta, parterowy z nowszymi, drewnianymi facjatkami. Elewacje dłuższych boków budynku rozczłonkowane są pilastrami (północna na dziewięć pól, południowa na siedem). Układ okien i otworów wejściowych (nowszych) mają nieregularny. Elewacje boczne są czteroosiowe. Pod okapem dachu biegnie profilowany gzyms z fryzem kostkowym. Facjatki są dwuosiowe. Dach wysoki, czterospadowy, z częściowo zmienioną więźbą, kryty blachą.

            Układ wnętrza jest trzytraktatowy, pierwotnie symetryczny, z sienią i prostokątnym salonem na osi, obecnie silnie przekształcony. Stropy płaskie. W dawnej sieni zachowała się półkolista wnęka ścienna, zapewne mieszcząca pierwotnie piec lub kominek. W kilku pomieszczeniach zachowały się stare parkiety o ozdobnym układzie geometrycznym.

            Dwór jest położony w starym parku, od frontu znajdują się częściowo zarośnięte stawy rybne. Do zabudowań dworskich należą oficyna i spichlerz.

           Oficyna została wzniesiona współcześnie z dworem, potem przekształcona. Usytuowana jest prostopadle do dworu, od północy. Jest murowana z cegły i otynkowana. Parterowa, na skutek nierówności terenu częściowo dwukondygnacyjna, prostokątna. Układ wnętrza jest dwutraktowy, przekształcony. W pomieszczeniach części północnej są belkowane stropy. Dach jest czterospadowy, kryty blachą.

            Spichlerz (od południowej strony dworu) został wzniesiony około połowy XIX wieku, później odnowiony. Jest drewniany, na kamiennej podmurówce.

                                                         opracowała Marta Goździk

źródła:

Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T.13 – woj. rzeszowskie, z.2 – powiat brzozowski, Warszawa 1974

, z.2 – powiat brzozowski, Warszawa 1974