Ratusz w Jaśle
Już w średniowieczu na rynku znajdował się drewniany ratusz
W 1683 roku w czasie wielkiego pożaru spłonął ratusz a wraz z nim zgorzały wszystkie królewskie przywileje, w tym dokumenty lokacyjne i lustracyjne, akta i kwity podatkowe. Była to nieoceniona strata. Odbudowano piętrowy, również drewniany, okazały ratusz, górujący nad całym miastem. W dolnej części znajdowały się pomieszczenia przeznaczone na cele handlowe a na górze były izby urzędowe i sądowe. Przed ratuszem stał pręgierz, a zapewne i waga miejska, z tyłu budynku było więzienie zwane "niedźwiedziem".
W 1826 roku Jasło przeżyło kolejną ogromną klęskę pożaru, największą w jego dziejach (nie licząc tragedii 1944 roku). Spłonęła całą zabudowa śródmieścia i większość ulic. Przez kilka dziesięcioleci ogromnym wysiłkiem odbudowywano te zniszczenia już według nowych założeń urbanistycznych. Jasło uzyskało wygląd typowego, XIX-wiecznego miasta galicyjskiego, z dość starannie zaprojektowaną architekturą, czystego, nie lękającego się pożarów. Z najważniejszych gmachów najpóźniej, bo dopiero w latach 70. XIX wieku, został odbudowany magistrat. W okresie międzywojennym trzypiętrowy ratusz jasielski prezentował się bardzo okazale. Na zdobionej wieży znajdował się zegar, a na balkonie pierwszego piętra widniały charakterystyczne posągi Królowej Jadwigi i Króla Władysława Jagiełły. W tylnej części nadal funkcjonował "niedźwiedź" - czyli więzienie.
Wielkie zniszczenia w zabudowie Rynku, jak i całego Jasła nastąpiło podczas okupacji hitlerowskiej w 1944 roku kiedy to 97% miasta celowo spalono i wyburzono. Po wojnie miasto zostało odbudowane staraniem mieszkańców. Wówczas wyremontowano Rynek, przyległe ulice wraz z zabudowaniami.
źródła:
Bata A.: Jasło i okolice Krosno, PUW Roksana,1996
Hop W.: Przewodnik po Jaśle i jasielszczyźnie Jasło, Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego przy wsparciu finansowym Urzędu Marszałkowskiego województwa podkarpackiego, 2007
Komentarze obsługiwane przez CComment