Dwór Konopków w Modlnicy

Prawdziwy, malowniczy polski dwór z pałacowymi aspiracjami.

            Pierwotny, drewniany został opisany w inwentarzu z 1582 roku. Należał wówczas do Mikołaja Salomona. Obecny wystawiony został w 2. połowie XVIII wieku przez Józefa Konopkę (Modlnica należała do Konopków od końca XVIII wieku aż do 1945), według planów majstra krakowskiego cechu murarzy i kamieniarzy, Karola Kriszkiera. Na początku XIX wieku przebudowano go w stylu klasycystycznym.

            Jest parterowy, o dobrze wyważonych proporcjach, częściowo podpiwniczony (na sklepieniu jednej z piwnic widnieje data 1784). Prostokątny, dwutraktowy. Od strony zajazdu, na osi ma portyk (czy raczej ganek) z czterema kolumnami toskańskimi, zwieńczony trójkątnym szczytem. Widnieje na nim data 1813. W środkowej części elewacji ogrodowej jest portyk (a raczej galeria) wgłębiony, wydłużony, również z kolumnami toskańskimi - sześcioma. Nawiązuje on i do Łazienek warszawskich, i do tradycji budownictwa podcieniowego. Dach jest mansardowy, wysoki. Okna są ozdobione wykonanymi w tynku, trójkątnymi nadokiennikami.

            Od wschodu dobudowany jest aneks gospodarczy (lamus) z wewnętrznym dziedzińczykiem, ogrodzonym kamiennym murem z wieżyczką. Wieżyczka jest kwadratowa, piętrowa, nakryta gontowym daszkiem namiotowym, z latarnią.

            Wewnątrz są sufity z fasetami, w jednym pokoju rozeta. Kominki, stolarka i posadzki są klasycystyczne.

            W latach 70-tych XX wieku budynek został odnowiony i zaadaptowany na dom pracy twórczej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

źródła:

1. T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982

2. Katalog zabytków sztuki w Polsce, T.1 - woj. krakowskie, z. 6 - powiat krakowski, Warszawa 1951